Portret aktualności nowiny

W 1925 r. Stanisław Ignacy Witkiewicz postanowił rozwinąć twórczość portretową kosztem malarstwa olejnego. Motywacją była z pewnością perspektywa stałego dochodu, ale też szansa na eksperymenty. Opracował nawet specjalny regulamin, w którym określił typy portretów, od idealizowanych po zdeformowane. Typ A to portrety wielkoformatowe. Typ B - najbardziej realistyczne. C - to typ wyjątkowy, tylko dla grona przyjaciół, malowany za darmo pod wpływem używek - np. pejotlu czy meskaliny. Podobnie mogły wyglądać typy D, z tą różnicą, że tworzone były nie pod wpływem używek. No i dla tych, którzy za zdeformowany obraz chcieli zapłacić. Swojej działalności nadał skądinąd ironiczną nazwę "Firma Portretowa S.I. Witkiewicz"

Tworzył niemal wszystkie podstawowe typy regulaminowe (z wyjątkiem typu A), a także ich kombinacje. Są to portrety dziecięce, które zazwyczaj podobają się zwiedzającym. Nie zabraknie kilku Wśród osób portretowanych są m.in. Jan Humpola - kapelan prezydenta Ignacego Mościckiego, czy pisarz Michał Choromański. Malarz i pisarz Rafał Malczewski (syn Jacka) oraz pisarka Irena Krzywicka. Osobom zainteresowanym historią malarstwa polecam portret przedstawiający Marię Nawrocką ucharakteryzowaną na kardynała Richelieu, którego portretował Philippe de Champaigne.

60 portretów autorstwa Stanisława Ignacego Witkiewicza znajduje się zbiorach Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku

więcej nowin o portretach