Po pierwsze koncentrujemy się na tym co wiemy,
następnie na tym co dostrzegamy,
aż widzimy to co wiemy.
Robert B. Hale
Początkujący artysta musi nabyć umiejętność jest dokładnej oceny proporcji i kształtu i zrozumienia problemu jak przestrzenny kształt twarzy przenieść na dwuwymiarową płaszczyznę papieru.
Poprawna obserwacja modela pozwala na otrzymanie dokładnego rysunku.
Odtwarzanie głównego zarysu owalu twarzy i określenie w stosunku do niego innych części twarzy.
Wychwycenie w rysunku charakterystycznych cech danego osobnika, ponieważ one nadadzą cechy podobieństwa z tym konkretnym modelem i jego charakterem.
Zdobywanie podstawowych umiejętności rysowania i nabycie w tym pewności pozwoli jeszcze głębiej skupić się na analizie portretowanego i sięgnięcia również do jego charakteru psychologicznego.
Dla początkujących są to pierwsze ważne umiejętności, których trzeba się nauczyć.
Na lekcjach rysunku dla początkujących można nauczyć się dokładnie ocenić proporcje twarzy modela. Ustalania położenia głównych elementów. W portrecie będą to oczy, nos, uszy, usta włosy, itp.
Jeśli początkujący rysownik ma problemy w budowaniu kreską na płaszczyźnie papieru punktów przestrzennych, może pomóc użycie światła i cienia. Cień wszak jest wszak nijako płaskim rysunkiem. Obserwacja cienia obracającej się postaci możne być pomocna wskazówką dla początkujących pragnących się nauczyć rysowania portretów.
Mając już modela i światło, możemy zaprezentować jak zmieniające się światło, wpływa na światłocień postaci. Może to pomóc w uświadomieniu uczniom, jak ważnym elementem w budowaniu bryły jest światłocień. Należy zwrócić uwagę na głębokość cienia (nasycenie) oraz na jego miękkie i twarde krawędzie. Trzeba pokazać czy różni się cień własny i rzucony. Poprzez ćwiczenia rysunkowe, można przeanalizować znaczenie światłocienia w portrecie.
Początkujący w pierwszej fazie powinni opanować rysowanie pojedynczą kreską, pomijając na razie efekty światłocieniowe. Pozwoli to na lepsze skupienie się na proporcjach, w klarowny sposób pokaże postępy w pracy i ostrzeże przed ewidentnymi błędami. Ta faza pozwoli posiąść umiejętności obserwacji i oddania proporcji. Pozwoli to też na opanowanie rysowania kreską, co już pozwoli wykazać talent i zrobić piękne prace rysunkowe.
Praktyka wykazuje, że najlepsze rozwiązanie to nauka pod okiem nauczyciela. Pozwala to najszybciej pokonać trudności i osiągnąć szybki przyrost umiejętności. W tym czasie samoucy, choć mogą osiągnąć oryginalny styl, to jednak na ich drodze wciąż będą się pojawiać te same błędy, które trudno samodzielnie dostrzec i przełamać. Błędy te dalej wchodzą w przyzwyczajenia i się utrwalają. Złe nawyki w późniejszym okresie coraz trudniej jest pokonać. Oto dlaczego zdobycie podstawowych umiejętności na początku swojej drogi jako portrecista jest tak szalenie ważne. Trafieni do jak najlepszego nauczyciela jest więc warunkiem niezbędnym, dla wszystkich początkujących artystów.
Sposób uczenia może być u rożnych nauczycieli rozmaity, ale chciałbym tu podać etapy jakie uznaję za podstawowe.